şimdi başka anneler konuşuyor

oğlu güneydoğu'daki kirli savaşta öldürülen anneler, bildiğimizden farklı bir dille konuşmaya başladılar. daha doğrusu, ortalığı yaygaraya veren milliyetçilerin sesini bastırdı, annelerin sesleri. milliyetçiler/faşistler kötü yakalandılar. çünkü bu annelere 'vatan haini' demek, 'şehit annesi' mertebesinin kendinden menkul büyüklüğünü bir kalemde silip atmak olur. birkaç gündür gazetelerinde çaresizce kıvırıp duruyorlar.

peki, neredeydi bu anneler? aslında çatlak sesler hep oldu. ama varolan militarist ortamda kendilerine ses alanı bulamadılar. o alanı yaratmaya çalışanların kafasına militarist mekanizma bin bir yöntemle indi. örneğin, tomris özden'i anımsar mısınız? 1995 yılında kimvurduya giden albay rıdvan özden'in eşi. eşinin ölümünden sonra, kürt sorununun şiddetle çözülmeyeceğini söyleyip öldürülmüş bir kürt gerillasının kızkardeşi ile elele tutuşup basına poz vermişti. bu kadarı, memleketim basınına fazla gelmeye yetmişti. hürriyet gazetesi ve emin çölaşan harekete geçti. tomris özden'in ruhsal hastalığı ile ilgili raporlar bulundu, eşi ile ayrılmak üzere olduğu ortaya çıkarıldı ve özden, nihayetinde degrade/ekarte edildi..

ana akım medya, yürütülen kirli savaşa karşı bıkkınlığı bastırmaya artık kalkışmıyor. tabii, bunun nedenlerinden biri, süregiden çatışma ortamının faturasını şu andaki hükümete kesmeye kalkışmak. ancak AKP hükümeti, bu bıkkınlığı demokratik açılımlara itici güç olarak kullanmaya kalkışırsa bu hesabı ters çevirebilir. yok, bugüne kadar uygulana şiddet politikasını devam ettirmeye karar kılarsa, diğer partilere daha fazla benzeyerek, adım adım erir.